Accéder au contenu principal

Articles

Affichage des articles du décembre, 2018

Tegengifgedicht 29

In dat onnoembare punt dat ik ben hangt een snaar die bespeeld wil worden raak 'k haar aan en 't heelal davert van het applaus Mijn lijf reikt tot hoger dan de sterren tot dieper dan de kleinste deeltjes Geest vormt mijn lichaam een vel, een lijf hersens om te denken mond om te spreken ergens midden in de wereld op de tiende étage der moderniteit

Tegengifgedicht 28

In dat middelpunt van u midden in uw Paradijs welt de verjoningsbron op die geneest van bloed en schaamte toegang geeft tot onvergankelijk leven zich erdoor laten dopen, er in zwemmen   Wanneer ge het huis van hel binnengaat zult ge links van de poort, bij een witte cipres een fontein zien Dat is de Fontein van Vergeten drink dat water niet loop door Ge zult fris en helder water vinden uit het Meer van Geheugen gekomen Ga dan naar de Wachters der Drempel en zeg hen "Ik ben een kind van de aarde en de hemel maar mijn geslacht stamt uit de hemel" Zij zullen u dan te drinken geven van dat water en ge zult onsterfelijk leven tussen de helden

Tegengifgedicht 27

In de pit van uw wezen groeit de levensboom op en 't sap gaat tot 't uiteinde uwer takken brengt vrucht twaalf maanden per jaar en dode bladeren vallen er niet Gelijk 't aapje er doorheen slingeren gelijk 't vogeltje er uw nest in bouwen gelijk 't bijtje honing inzamelen Die levensboom groeit dwars door de wolken heen de hemel binnen wortels geankerd in den hoge kruin naar de aarde Stroom van geest naar stof zijn

Tegengifgedicht 26

Op dat inside point sproeit genade gunst gratie elke seconde weer Ge staat onder een continue douche van genot zegeningen voorzienigheid Eenmaal ogen oren hersens ontsloten en zie, wind van win bolt 't zeil veilig en wel bevaart 't bootje de baren

Tegengifgedicht 25

In dat punt van niets en minder in dat punt van alles en nog meer omzetting der waarden naar hogere of lagere spanning selon Veranderd inzicht verlicht feestelijk onvermoedde horizons Vredetekens, overal Heerlijkheden

Tegengifgedicht 24

Het punt waar je bent : een lus een intrinsiek moment in het heelalweefsel De luststromen van die pool opvangen de kracht opwekken, putten uit the temple inside en door de uren reizen het weefsel componeren van een bestaan vrij ontworpen naar Zijn evenbeeld

Tegengifgedicht 23

Dat punt van niets dat punt van alles wijst de pool inside aan waaromheen ziel en lijf in het rond tollen Naald richting toont voor denken en doen Bij mist bij donker feilloos positie bepaalt Trapleuning naar boven en naar onderen duiken in die kracht ermee spelen

Tegengifgedicht 21

Ge zijt de spil waar het heelal om draait waaruit alles opwelt waarnaar alles terugvloeit wieg weg kist Op dat punt zijt ge uzelf, imobiel de dierenriemtekens roteren om u heen kleiner dan een atoompje groter nog dan het heelal zijt ge Noem dat naaldpunt my temple inside het Beloofde Land, het Koninkrijk In your temple inside gaan de Engelen de voeten van Abraham en zijn zonen van koning David en koningin Esther Martinus, Willibrord, Bonifacius en zoveel anderen die de levenden graag helpen willen en toeschieten als zij er zich voor openstellen Zo leven hemel en aarde samen zo zit de Schepping in elkaar

Tegengifgedicht 18

Vanuit het inside point vanuit dat punt van geest rijst de lotus op de bloem die gij zijt van zelfreinigend vermogen Schone bladeren omkransen uw vrucht voor vuil niet vatbaar

Tegengifgedicht 19

J e denkt niets te zijn terwijl de wereld in je huist Een levend meetpunt van het universum ben je God's weerspiegeling brug tussen hemel en aarde, Jacob's ladder vervlechting van het zinnelijke en bovenzinnelijke op de vijfde verdieping der moderniteit

Tegengifgedicht 17

In dat middelpunt liggen parels van geluk snoeren van eendracht voor het oprapen De wil ferm, aan de voorzienigheid onderworpen overgegeven eerste moed en de handen gaan uit de mouwen leidraad der rede weten dat die bron vloeit en vloeit en overstroomt van vreugde en welzijn dat water drinken erin duiken

Tegengifgedicht 16

De toetssteen voor waarheid goud van lood onderscheidt zit in het oog van het hart sinds van ver vooraf de wieg tot langer dan na de kist want kent geen sterven die toetssteen steun wachtwoord bron en doopsel evenaar in evenwicht Straal ! alles alles verduistert !

Tegengifgedicht 15

Op dat kruispunt binnen in, in dat kernsap van ons zijn verkeert de maatstaf voor goed gebed en redelijk handelen als een verborgen schat die ontdekt wil worden Stemmen wij af op dat station stille golven vol vreugde in de oren klinken Zon schijnt today

Tegengifgedicht 14

In ons wezen heerst het punt van nul kleiner, groter dan wij tijdloos buiten de ruimte om Uit nul rijst één op, dan twee drie vier vijf zes richtingen zeven sterren longen spieren lidmaten hersenen ogen oren hart vuur Dat nulpunt, dat geen punt is maar geest spreekt en wordt lichaam en ziel

Tegengifgedicht 12

In de kern van onszelf trilt, beeft en brandt de god die wij zijn geschapen naar Zijn evenbeeld dat punt van eeuwigheid door Hem aan ons gegeven Evenwicht, beheersing, eenvoud heersen daar zijn wij onszelf, en meer nog van onszelf bevrijd Brandhaard vanwaar ons vuur zich verspreidt onhoorbaar onzichtbaar onaantastbaar onsterfelijk dubbel zo aktief dus die zon achter de schermen 't Is niet anders